Podczas tegorocznej procesji Bożego Ciała Towarzystwo Miłośników Zwierzyńca przygotowało trzeci z czterech ołtarzy. Powstał on przy deptaku nad stawem kościelnym w naturalnej wnęce, z której rozciąga się widok na kościół pw. św. Jana Nepomucena.Czytana przy tym ołtarzu Ewangelia (Łk 24,13–35) opowiadała o dwóch uczniach, którzy – pogrążeni w smutku po śmierci Jezusa – spotkali Go na drodze do Emaus, choć Go nie rozpoznali. Dopiero kiedy usiedli z Nim do stołu i zobaczyli, jak łamie chleb, otworzyły się im oczy i poznali Go. Dlatego właśnie chleb ozdobiony liśćmi winorośli stał się centralnym znakiem naszego ołtarza. Na znak naszej indywidualnej i wspólnotowej bliskości z Jezusem Chrystusem przy bochnie chleba stanęła monstrancja. W geście symbolicznym, ale i praktycznym, chleb z ołtarza został pokrojony i rozdzielony między uczestników procesji – by spotkanie z Jezusem stanowiło kontynuację eucharystycznego daru poza liturgią, w codziennym życiu.

Wybrane kolory dekoracji ołtarza – biel i zieleń – nie były przypadkowe. Biel to barwa Eucharystii, czystości i światłości, natomiast zieleń to kolor życia, nadziei oraz boskiego tchnienia w naturze, która otacza ołtarz i naszą społeczność ze wszystkich stron. W dekorację wkomponowano również brzozowe drzewka, z których wierni, zgodnie z tradycją, zrywają gałązki – niektóre z nich ułożone na ławkach, stworzyły praktyczne przedłużenie ołtarzowej przestrzeni.

Całości dopełniły kwiaty z naszych ogrodów i łąk, które jednocześnie mają symbolikę podkreślającą wartości wspólnoty chrześcijańskiej. Ich subtelna obecność przywodziła na myśl zapach czystości i wypełnionej spokojem radości (jaśmin), nadziei, odnowy i piękna duszy (piwonia), leczniczej troski, opieki i miłosierdzia (rumianek), trwałości, wierności, pamięci i tradycji (goździk brodaty nazywany „kwiatem modlitwy”). 

W tym miejscu – prostym, ukwieconym, pachnącym życiem – modlitwa o codzienny chleb i pokarm duchowy nabrała szczególnej mocy. W tak pięknych okolicznościach zwierzynieckiej natury, przy wymarzonej pogodzie (tylko przez chwilę powiało i pokropiło) chciałoby się w osobistej modlitwie powiedzieć Chrystusowi: „Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił”.

Dziękujemy wszystkim za wspólne przeżywanie tej pięknej uroczystości! Dziękujemy także wszystkim członkom TMZ, którzy przygotowali ołtarz na tę uroczystość.

Zdjęcia: Waldemar Jarecki